Ka ardhur koha për të kuptuar se tmerri nuk është gjithmonë diçka që mund të përshkruhet, tregohet ose paraqitet lehtësisht në një kornizë stereotipash të njohur direkt nga filmat horror. Ne të gjithë ndjejmë nevojën për të mësuar diçka më shumë, për të përshkruar rrezikun në imazhe të njohura për ne, për ta vizualizuar atë qartë, për ta krahasuar atë me diçka, për t'i dhënë një emër dhe qëllim, për ta bërë atë jo vetëm të dallueshëm, por edhe disi të njohur. Kjo na ndihmon të kapërcejmë ndjenjën paralizuese të pafuqisë përballë të panjohurës.