Dy të rinj, Konradini dhe Hansi, që në pamje të parë duket se ndajnë së bashku vetëm të njëjtën klasë, lidhen më njëri – tjetrin për një arsye të vetme: miqësinë. Por brenda një viti bota me tmerret e saj, i largon prej Edenit të tyre dhe i hedh në realitetin e pashoq të atyre viteve, duke i vënë, edhe pse nuk dëshironin, kundër njëri – tjetrit.Lidhja e tyre miqësore ndërpritet ashtu si ndërpriten ëndrrat dhe shpresat e një brezi. Më pas, dhuna e detyron Hansin të emigrojë përgjithnjë në Amerikë. Ai i shkëput të gjitha lidhjet me Gjermaninë deri në vitet '60. Pastaj, papritmas, një ditë mbërrin një letër... Mbyllja e romanit është drithëruese, por pa retorikë. Mu desh të mbuloja me dorë rreshtat e fundit të librit, sepse në të kundërt, shikimi im do të zbriste më poshtë për të parë nëse ishte aty ai emër...