"Armëpushimi" i shkrimtarit italiano – hebre Primo Levi, përkthyer nga Aida Baro, është vijimi i romanit "A është, vallë, njeri...?", njërit prej librave më të bukur të letërsisë europiane të lindur në kampet e shfarosjes. Ai rrëfen një pelegrinazh në kufijtë e marrëzisë, por të mbushur me energji, përmes jetës që rifillon: një rrëfim i thukët, ku gëlon njëkohësisht ankthi dhe hareja. Udhëtimi i kthimit të Levit dhe shumë italianëve si ai, nga kampi i përqendrimit drejt atdheut zgjati për muaj me radhë duke i rënë kryq e tërthor Europës së shkatërruar nga lufta. Përgjatë gjithë këtij shtegtimi, nëpër Poloni, Rusinë e Bardhë, Ukrainë, Rumani dhe Hungari,hasen që nga situatat më trazuese e gazmore, te figurat dhe personazhet më të paharrueshme. Ky libër është si një ditar udhëtimi që zë fill nga mjegullnajat e Aushvicit, të sapoçliruar dhe ende cit me vdekje, e davaritet përmes peizazhesh të paimagjinueshme të Europës në armëpushim, të dalë nga makthi i luftës dhe i pushtimit nazist, ende jo e paralizuar nga ankthet e reja të Luftës së Ftohtë. Levi përshkruan me mjeshtëri tregun e zi në Krakov dhe Katovicë; vendstrehimet dhe trenat ushtarakë biblikë e nomadë të Ushtrisë së Kuqe të çmobilizuar; tokën e paskajshme ruse, të pushtuar nga lavdia, mjerimi, harrimi dhe fuqia njerëzore; moçalet dhe pyjet e paprekura; festimet e potershme korale të rusëve të dehur nga fitorja; fjetoret plot me ëndrra të italianëve në rrugën e pasigurt të kthimit. Më 1963, "Armëpushimi" fitoi edicionin e parë të çmimit "Campiello".